osobliwy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietypowy, oryginalny, dziwaczny, inny niż reszta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obecnie prześcigają się w rezerwowaniu z wielomiesięcznym wyprzedzeniem osobliwych gości do swoich programów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyjątkowy, dziwny, szczególny, niespotykany, kuriozalny, ekscentryczny, unikatowy, rzadki, nadzwyczajny, ekstrawagancki, egzotyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osobliwość ż
przysł. osobliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Raczek, Pies na telewizję, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.