osobliwie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób osobliwy
(1.2) daw. w sposób szczególny, w większym stopniu[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Człowiek ten był ubrany dosyć osobliwie i zaraz zwrócił na siebie uwagę zebranych.
(1.2) Psalm ten osobliwie służy człowiekowi miłosiernemu a dobrotliwemu: a niesie proroctwo o męce Pana Chrystusa, i o jego zmartwychwstaniu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osobliwość ż
przym. osobliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. osobliwy + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Osobliwie” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. Biblia Wujka, Księga Psalmów 40 (wyd. 1923)