mieszczanin
mieszczanin (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. osoba należąca do stanu mieszczańskiego; zob. też Mieszczaństwo w Wikipedii
- (1.2) ktoś o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiący ustabilizowane, wygodne życie
- (1.3) przest. mieszkaniec miasta
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mieszczanin mieszczanie dopełniacz mieszczanina mieszczan celownik mieszczaninowi mieszczanom biernik mieszczanina mieszczan narzędnik mieszczaninem mieszczanami miejscownik mieszczaninie mieszczanach wołacz mieszczaninie mieszczanie
- przykłady:
- (1.1) Przyjmowali na stancję dzieci mieszczan śląskich.
- (1.2) Adam to mieszczanin, on ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.
- (1.3) Cieszyniacy okazali się być mieszczanami z krwi i kości.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) daw. mieszczan
- (1.2) drobnomieszczanin
- (1.3) miastowy, mieszczuch
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.3) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) mieszczaństwo
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. miasto n, mieszczuch m, mieszczaństwo n, mieszczan mos, mieszczka ż
- forma żeńska mieszczanka ż
- przym. mieszczański, miejski
- przyim. miasto
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) burgher; (1.3) townsman
- białoruski: (1.1) мешчанін m; (1.2) мешчанін m
- duński: (1.1) borger w
- esperanto: (1.1) burĝo, rzad. burĝarano, rzad. burĝano; (1.3) urbano
- połabski: (1.3) barďėr m
- ukraiński: (1.1) міщанин m; (1.2) міщанин m
- włoski: (1.1) borghese m; (1.3) borghese m
- źródła: