måne
måne (język duński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en måne, månen, måner, månerne
- przykłady:
- (1.1) Et solsystem består af mindst en stjerne med et antal objekter som planeter, måner, asteroider og kometer. → Układ planetarny składa się z co najmniej jednej gwiazdy oraz pewnej liczby obiektów takich, jak planety, księżyce, asteroidy i komety.
- (1.2) Lad os gå ud og kigge på månen. → Wyjdźmy na zewnątrz i popatrzmy na Księżyc.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
måne (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) księżyc
- odmiana:
- (1.1) en måne, månen, måner, månene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
måne (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en måne, månen, månar, månarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) måncykel • månfas • månförmörkelse • mångård • månkvarter • månlandskap • månljus • månraket • månskugga • månskära • månvarv
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 735.