popatrzeć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈpaṭʃɛʨ̑], AS[popaṭšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. patrzeć)

(1.1) aspekt dokonany od: patrzeć
odmiana:
przykłady:
(1.1) Warto także, choć na chwilę, zatrzymać się i popatrzeć na otaczający nas pejzaż[1].
(1.1) Popatrzcie tylko, towarzysze, kto tu przyjechał z nami na obóz i jakie przywiózł z sobą materiały do szkolenia? – wołał na apelu nasz chudy jak patyk kierownik, którego nazywaliśmy Dzierżyńskim[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: patrzeć
źródła:
  1. Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski, Znane i nieznane : rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.