måned

måned (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈmå·nəð]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jedn. miar. miesiąc (każda z dwunastu części roku trwająca 28–31 dni)

(1.2) jedn. miar. miesiąc (okres trwający 28–31 dni)

odmiana:

(1) en måned, måneden, måneder, månederne

przykłady:

(1.1) Januar er årets første måned. → Styczeń jest pierwszym miesiącem roku.

(1.2) I over to måneder har hviderusserne protesteret over deres korrupte regering. → Białorusini od ponad dwóch miesięcy protestują przeciwko swojemu skorumpowanemu rządowi.

(1.2) Halvanden million europæere tager en streg kokain til næsen hver måned. → Półtora miliona Europejczyków wciąga raz w miesiącu do nosa kreskę kokainy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) at tjene 30.000 kroner om måneden → zarabiać 30 000 na miesiąc • hver måned → co miesiąc / raz na miesiąc / raz w miesiącu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. måne

przym. månedlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. mánaðr

uwagi:

źródła:

måned (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) miesiąc

odmiana:

(1.1) en måned, måneden, måneder, månedene

przykłady:

(1.1) Januar er årets første måned. → Styczeń jest pierwszym miesiącem w roku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: uke

zobacz też w nynorsk månad

źródła: