objekt
objekt (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) jęz. dopełnienie
- (1.2) obiekt
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik objekt objekty dopełniacz objektu objektů celownik objektu objektům biernik objekt objekty wołacz objekte objekty miejscownik objektu objektech narzędnik objektem objekty
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) objekt monitorován
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
objekt (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) przedmiot, obiekt
- (1.2) gram. dopełnienie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 5.
- źródła:
objekt (język estoński)
edytuj- wymowa:
- IPA: /opjekt/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) obiekt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
objekt (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) obiekt[1]
- (1.2) jęz. dopełnienie[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 560.
objekt (język słoweński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) obiekt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. objektiv m, objektivacija ż, objektivnost ż, objektiviteta ż, objektivizacija ż, objektivizem m
- przym. objekten, objektiven, objektivističen
- czas. objektivirati, objektivizirati
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
objekt (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) obiekt[1]
- (1.2) gram. dopełnienie[1]
- odmiana:
- (1.1-2) ett objekt, objektet, objekt, objekten
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sexobjekt
- (1.2) ackusativobjekt • objektsform
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 339.