kontor

kontor (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) daw. kantor (biuro)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kontoro, kontoristo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontor (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) biuro

(1.2) urząd

(1.3) gabinet

odmiana:

(1) et kontor, kontoret, kontorer, kontorene lub et kontor, kontoret, kontor, kontora

przykłady:

(1.1) Det er kjedelig å jobbe på kontor. → Praca w biurze jest nudna.

(1.3) Jeg ble kalt inn på sjefens kontor i går. → Wczoraj szef wezwał mnie do swojego gabinetu.

składnia:

kolokacje:

(1.2) postkontor

(1.3) legekontor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontor (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) biuro

odmiana:

(1.1) ett kontor, kontoret, kontor, kontoren

przykłady:

(1.1) Jag måste vara på kontoret klockan nio, så jag kör härifrån fem över halv nio. → Muszę być w biurze o dziewiątej, więc wyjeżdżam pięć po wpół do dziewiątej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) postkontor • växelkontor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontorist w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: