dziewiąty
dziewiąty (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ʥ̑ɛˈvʲjɔ̃ntɨ], AS: [ʒ́evʹi ̯õnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 9
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziewiąty dziewiąta dziewiąte dziewiąci dziewiąte dopełniacz dziewiątego dziewiątej dziewiątego dziewiątych celownik dziewiątemu dziewiątej dziewiątemu dziewiątym biernik dziewiątego dziewiąty dziewiątą dziewiąte dziewiątych dziewiąte narzędnik dziewiątym dziewiątą dziewiątym dziewiątymi miejscownik dziewiątym dziewiątej dziewiątym dziewiątych wołacz dziewiąty dziewiąta dziewiąte dziewiąci dziewiąte nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Urodziłem się dziewiątego (dnia) kwietnia.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) 9.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziewiąta ż, dziewiątka ż
- przedr. dziewięcio-
- licz. dziewięcioro, dziewięć
- związki frazeologiczne:
- na dziewiątej
- uwagi:
- W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 9
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
