hycel
hycel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. osoba zajmująca się wyłapywaniem bezpańskich psów; zob. też rakarz w Wikipedii
- (1.2) daw. kat lub pomocnik kata[1][2]
- (1.3) przen. osoba niegodziwa, bezwartościowa
- (1.4) gw. (Bukowina) urwis[3]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hycel hycle dopełniacz hycla hyclów[5] / hycli[5] celownik hyclowi hyclom biernik hycla hyclów[5] / hycli[5] narzędnik hyclem hyclami miejscownik hyclu hyclach wołacz hyclu hycle
- przykłady:
- (1.1) Dzięki hyclom po mieście nie włóczą się bezpańskie psy.
- (1.2) Haniebnie na wózku katowskim przez hycla z Warszawy wywieziony z nakazem surowym, aby się więcej w kraju nie ważył pokazać[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. dial. Hützel → kat, oprawca[6], zaświadczone np. w dialekcie śląskim języka niemieckiego[7]
- (1.4) por. ukr. гиціль[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: urwis
- angielski: (1.1) dog-catcher
- białoruski: (1.1) сабачнік m, скуралуп m; (1.3) скуралуп m, жывадзёр m
- duński: (1.1) hundefanger w, hunderakker w
- esperanto: (1.1) hundkaptisto
- hiszpański: (1.1) perrero m, lacero m; (1.3) canalla m, granuja m, bribón m
- jidysz: (1.1) היצעל m (hicel)
- niemiecki: (1.1) Abdecker m, Hundefänger m
- nowogrecki: (1.1) μπόγιας m; (1.3) μπόγιας m
- rosyjski: (1.1) собачник m, живодёр m
- węgierski: (1.1) kutyapecér
- włoski: (1.1) accalappiacani m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 „hycel”. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego, De Agostini Polska. [zarchiwizowano 2013-07-02]
- ↑ 2,0 2,1 2,2
Hasło „hycel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 92; dostęp: 9 listopada 2018.
- ↑ Bronisław Wieczorkiewicz, Gwara warszawska dawniej i dziś, wyd. drugie rozszerzone, PIW, Warszawa 1968, s. 68.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „hycel” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Walther Mitzka, Schlesisches Wörterbuch, Walter de Gruyter, Berlin 1963, tom I: A-H, s. 581.
