bezwartościowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbɛzvartɔɕˈʨ̑ɔvɨ], AS[bezvartośćovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieposiadający żadnej wartości
(1.2) złej jakości
(1.3) o osobie mający zły, słaby charakter, niemający żadnych zalet
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Daj spokój! Ten grat jest bezwartościowy.
(1.3) Po tym, co Tomek zrobił Agnieszce, wiem już, że jest to człowiek bezwartościowy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezużyteczny, nieużyteczny, nic niewart, funta kłaków niewarte, niewart złamanego grosza, niewart złamanego szeląga
(1.2) byle jaki, do chrzanu, do niczego, lichy, mierny, nędzny, niepotrzebny, tandetny, szmatławy, zużyty
(1.3) beznadziejny, podły, plugawy
antonimy:
(1.1) wartościowy, cenny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezwartościowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: