husaria

husaria (język polski)

husaria (1.2)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. lekka formacja kawaleryjska w XVI-wiecznej Polsce; zob. też husaria w Wikipedii

(1.2) wojsk. ciężka jazda polska od połowy XVI do XVIII w.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	husaria	husarie
dopełniacz	husarii	husarii / husaryj
celownik	husarii	husariom
biernik	husarię	husarie
narzędnik	husarią	husariami
miejscownik	husarii	husariach
wołacz	husario	husarie

przykłady:

(1.1) Dopiero w drugiej połowie XVI wieku husaria stała się stopniowo główną siłą uderzeniową wojsk Rzeczypospolitej.

(1.2) Sobieski zabrał z Krakowa ok. 27 tys. wojsk koronnych, w tym 24 chorągwie husarii, i 29 lipca, nie czekając na spóźniających się Litwinów, pomaszerował śpiesznie na odsiecz Wiedniowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) atak / chorągiew / manewr / szarża husarii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) jazda

(1.2) jazda

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. husarz m, husarstwo n, huzar m, Huzar mos/ż

przym. husarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. husarz < węg. huszár → rozbójnik

uwagi:

zob. też husaria w Wikipedii

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гусарыя ż
• niemiecki: (1.1) Hussaria ż
• rosyjski: (1.1) гусария ż
• ukraiński: (1.1) гусарія ż

źródła: