rozbójnik

rozbójnik (język polski)

rozbójnik (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba zajmująca się rozbojem, napadami rabunkowymi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozbójnik	rozbójnicy
dopełniacz	rozbójnika	rozbójników
celownik	rozbójnikowi	rozbójnikom
biernik	rozbójnika	rozbójników
narzędnik	rozbójnikiem	rozbójnikami
miejscownik	rozbójniku	rozbójnikach
wołacz	rozbójniku	rozbójnicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) morski rozbójnik

synonimy:

(1.1) zbój, zbójca, zbójnik, rabuś, łupieżca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) beskidnik, hajduk, opryszek, tołhaj, raubritter

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozbój mrz, rozbójnictwo n, rozbójniczka ż

przym. rozbójniczy, rozbójnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) highwayman, brigand, footpad, reaver, knight of the road, austral. bush ranger
• czeski: (1.1) loupežník m
• francuski: (1.1) brigand m
• hiszpański: (1.1) salteador m
• luksemburski: (1.1) Brigang m, Raiber m
• niemiecki: (1.1) Straßenräuber m
• ukraiński: (1.1) розбійник m

źródła: