frontyspis
frontyspis (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ilustracja umieszczana na karcie przedtytułowej książki[1], zazwyczaj będąca ryciną przedstawiającą autora[2]
- (1.2) osobna strona, na której połączono rysunek i wkomponowany w niego tytuł publikacji[2]
- (1.3) daw. ozdobny miedzioryt[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik frontyspis frontyspisy dopełniacz frontyspisu frontyspisów celownik frontyspisowi frontyspisom biernik frontyspis frontyspisy narzędnik frontyspisem frontyspisami miejscownik frontyspisie frontyspisach wołacz frontyspisie frontyspisy
- przykłady:
- (1.1) Być może inspiracją dla Panka stał się rysunek głowy Dantego autorstwa Tadeusza Kulisiewicza, wydrukowany na frontyspisie jubileuszowego wydania Boskiej komedii. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- frontispis[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. frontispice[2] → fasada budynku; tytuł książki w postaci ozdobnej[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Frontyspis” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 58.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4
Hasło „Frontyspis” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Frontyspis” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
