dyplomacja
dyplomacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) polit. sposób prowadzenia polityki międzynarodowej środkami pokojowymi
- (1.2) adm. polit. instytucje i personel zajmujący się pokojowymi stosunkami międzynarodowymi
- (1.3) przen. umiejętność osiągania celu w trudnych warunkach relacji, bez urażania innych
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyplomacja dyplomacje dopełniacz dyplomacji dyplomacji / przest. dyplomacyj[1] celownik dyplomacji dyplomacjom biernik dyplomację dyplomacje narzędnik dyplomacją dyplomacjami miejscownik dyplomacji dyplomacjach wołacz dyplomacjo dyplomacje
- przykłady:
- (1.1) Profesor mówił przede wszystkim o polityce i dyplomacji.
- (1.2) W wyniku działań dyplomacji Przemysła Ottokara II i Beli IV Piastowie podzielili się na dwa obozy, proczeski i prowęgierski[2].
- (1.3) Dzięki umiejętnej dyplomacji ONZ wpływy mocarstw w tym regionie zaczęły się znosić.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) korpus dyplomatyczny
- (1.3) subtelność, takt, układność, zręczność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyplomata m, dyplomatka ż
- przym. dyplomatyczny
- przysł. dyplomatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. diplomatie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) diplomasie
- albański: (1.1) diplomaci
- amharski: (1.1) ዲፕሎማሲ (dīpilomasī)
- angielski: (1.1) diplomacy; (1.2) diplomatic service, diplomatic corps, corps diplomatique; (1.3) diplomacy, tact, velvet glove
- arabski: (1.1) دبلوماسية, فن التفاوض
- azerski: (1.1) diplomatiya
- baskijski: (1.1) diplomazia
- bengalski: (1.1) কূটনীতি (kūṭanīti)
- białoruski: (1.1) дыпламатыя (dyplamatyja) ż
- bośniacki: (1.1) diplomatija ż
- bułgarski: (1.1) дипломация ż
- cebuano: (1.1) diplomasya
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny i uproszczony 外交 (pinyin wàijiāo)
- chorwacki: (1.1) diplomatija ż
- czeski: (1.1) diplomacie ż
- duński: (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
- esperanto: (1.1) diplomatio; (1.3) diplomateco
- estoński: (1.1) diplomaatia
- fiński: (1.1) diplomatia
- francuski: (1.1) diplomatie ż
- galicyjski: (1.1) diplomacia ż
- gruziński: (1.1) დიპლომატია (diplomatia)
- haitański: (1.1) diplomasi
- hindi: (1.1) कूटनीति (kūṭnīti)
- hiszpański: (1.1) diplomacia ż; (1.3) tacto m
- ido: (1.1) diplomaco; (1.3) diplomaco
- indonezyjski: (1.1) diplomasi
- interlingua: (1.1) diplomatia
- irlandzki: (1.1) taidhleoireacht
- islandzki: (1.1) ríkjasamskipti
- japoński: (1.1) 外交 (がいこう, gaikō)
- kataloński: (1.1) diplomàcia ż
- kazachski: (1.1) дипломатия (dïplomatïya)
- koreański: (1.1) 외교 (oegyo)
- kurmandżi: (1.1) dîplomasiya
- litewski: (1.1) diplomatija ż
- luksemburski: (1.1) Diplomatie ż
- łotewski: (1.1) diplomātija ż
- macedoński: (1.1) дипломатија ż
- malajalam: (1.1) നയതന്ത്രം (nayatantraṁ)
- malajski: (1.1) diplomasi
- maltański: (1.1) diplomazija ż
- niderlandzki: (1.1) diplomatie ż
- niemiecki: (1.1) Diplomatie ż; (1.3) Verhandlungsgeschick n
- norweski (bokmål): (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
- norweski (nynorsk): (1.1) diplomati n; (1.2) diplomati n; (1.3) diplomati n
- nowogrecki: (1.1) διπλωματία ż; (1.2) διπλωματία ż; (1.3) διπλωματία ż, διπλωματικότητα ż
- ormiański: (1.1) դիվանագիտություն (divanagitut’yun)
- paszto: (1.1) دیپلوماسۍ
- perski: (1.1) دیپلماسی
- portugalski: (1.1) diplomacia ż
- rumuński: (1.1) diplomație ż
- serbski: (1.1) дипломатија (diplomatija)
- słowacki: (1.1) diplomacia ż
- słoweński: (1.1) diplomacija ż
- somalijski: (1.1) diblomaasiyadda
- suahili: (1.1) diplomasia
- szkocki gaelicki: (1.1) dioplòmasaidh
- szwedzki: (1.1) diplomati w
- tajski: (1.1) ชั้นเชิง, การทูต
- turecki: (1.1) diplomasi
- ukraiński: (1.1) дипломатія ż
- urdu: (1.1) سفارتکاری
- uzbecki: (1.1) diplomatiya
- walijski: (1.1) diplomyddiaeth, ddiplomyddiaeth
- węgierski: (1.1) diplomácia; (1.2) diplomácia; (1.3) diplomácia
- wietnamski: (1.1) ngoại giao, khoa ngoại giao
- włoski: (1.1) diplomazia ż; (1.2) diplomazia ż; (1.3) diplomazia ż
- źródła:
- ↑
Hasło „dyplomacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Marek Kazimierz Barański Dynastia Piastów w Polsce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 8301148160, s. 342
