Wikisłownik

zręczność

zręczność (język polski)

edytuj
wymowa:
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wysoka sprawność fizyczna, zwinność
(1.2) umiejętność taktownego postępowania
(1.3) daw. gw. (Warszawa) okazja[1]
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikzręcznośćzręczności
dopełniaczzręcznościzręczności
celownikzręcznościzręcznościom
biernikzręcznośćzręczności
narzędnikzręcznościązręcznościami
miejscownikzręcznościzręcznościach
wołaczzręcznościzręczności
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) mieć zręczność[1]
synonimy:
(1.1) sprawność
antonimy:
(1.2) niezręczność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zręczny
przysł. zręcznie, z rąsi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Bronisław Wieczorkiewicz, Gwara warszawska dawniej i dziś, wyd. drugie rozszerzone, PIW, Warszawa 1968, s. 22.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zręczność&oldid=8111631”