dwulicowość
dwulicowość (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha kogoś, kto swoje zachowanie zmienia w zależności od sytuacji i osób, z którymi się styka
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwulicowość dwulicowości dopełniacz dwulicowości dwulicowości celownik dwulicowości dwulicowościom biernik dwulicowość dwulicowości narzędnik dwulicowością dwulicowościami miejscownik dwulicowości dwulicowościach wołacz dwulicowości dwulicowości
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) podwójna moralność, fałszywość, faryzeizm, faryzejstwo, faryzeuszostwo, hipokryzja, obłuda, przewrotność, zakłamanie
- antonimy:
- (1.1) prostolinijność, prostoduszność, szczerość, otwartość
- hiperonimy:
- (1.1) nieszczerość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) obliqueness, double-dealing, obliquity, duplicity
- białoruski: (1.1) двухаблічнасць ż, двудушнасць ż
- interlingua: (1.1) duplicitate
- jidysz: (1.1) צבֿיעות n (cwies)
- rosyjski: (1.1) двуличность ż, двуличие n
- ukraiński: (1.1) дволичність ż, двоєдушність ż
- źródła:
- ↑ Hasło „dwulicowość” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 765.