fałszywość
fałszywość (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest fałszywe, niezgodne z prawdą
- (1.2) cecha tego, co jest podrobione, sfałszowane
- (1.3) cecha kogoś, kto postępuje fałszywie, dwulicowo, obłudnie
- (1.4) zachowanie kogoś, kto podszywa się pod inną osobę
- (1.5) cecha tego, co jest pozbawione harmonii
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fałszywość fałszywości dopełniacz fałszywości fałszywości celownik fałszywości fałszywościom biernik fałszywość fałszywości narzędnik fałszywością fałszywościami miejscownik fałszywości fałszywościach wołacz fałszywości fałszywości
- przykłady:
- (1.3) W „Świętoszku” Molier stworzył świetną ekspozycję, w zręczny sposób charakteryzując obie strony konfliktu: świętoszków, z Tartuffe'em na czele i sprzeciwiającej im się grupie, świadomej fałszywości Tartuffe'a.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) fikcyjność, nieprawdziwość, błędność, niewiarygodność
- (1.2) nieautentyczność
- (1.3) dwulicowość, podwójna moralność, faryzeizm, faryzejstwo, faryzeuszostwo, hipokryzja, nieszczerość, obłuda, przewrotność, zakłamanie
- (1.5) nieharmoniczność, nieharmonijność
- antonimy:
- (1.1) prawdziwość, wiarygodność
- (1.2) autentyczność
- (1.3) szczerość, autentyczność, otwartość, prostoduszność, prostolinijność
- (1.5) harmoniczność, harmonijność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fałszywka ż, fałsz m, fałszerstwo n, fałszerz m, fałszerka ż
- czas. fałszować ndk., sfałszować dk.
- przym. fałszywy
- przysł. fałszywie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) фалшивост ż
- jidysz: (1.3) צבֿיעות n (cwies)
- ukraiński: (1.1) фальшивість ż; (1.2) фальшивість ż; (1.3) фальшивість ż; (1.5) фальшивість ż
- włoski: (1.1) falsità
- źródła: