dwadzieścia
dwadzieścia (język polski)
edytuj
- wymowa:
- IPA: [dvaˈd͡ʑɛ̇ɕt͡ɕa], AS: [dvaʒ́ėśća], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art., ⓘ
- znaczenia:
liczebnik główny
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Sprzedaż naszego nowego produktu wzrosła o dwadzieścia procent.
- (1.1) Dwie dekady to dwadzieścia lat.
- (1.1) Swoją pierwszą firmę założyłem dwadzieścia lat temu.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwudziesta ż, dwudziestka ż, dwa n
- przym. dwudziesty
- licz. dwadzieścioro, dwa
- przedr. dwudziesto-
- związki frazeologiczne:
- złoty dwadzieścia
- etymologia:
- st.pol. dwa dzieścia < pol. dwa dziesięcia < prasł. *dъva desęti[1]
- uwagi:
- zobacz też: dziesięć • trzydzieści • czterdzieści • pięćdziesiąt • sześćdziesiąt • siedemdziesiąt • osiemdziesiąt • dziewięćdziesiąt • sto
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) njëzet
- angielski: (1.1) twenty
- arabski: (1.1) عِشْرُونَ (`ishruuna), egip. arab. عشرين (ʕišrīn)
- awarski: (1.1) къого
- baskijski: (1.1) hogei
- białoruski: (1.1) два́ццаць
- bretoński: (1.1) ugent
- bułgarski: (1.1) два̀десет / pot. два̀йсет
- cebuano: (1.1) baynti
- chiński standardowy: (1.1) 二十 (èrshí)
- chorwacki: (1.1) dvádeset
- czeski: (1.1) dvacet
- dolnołużycki: (1.1) dwaźaśca
- duński: (1.1) tyve
- esperanto: (1.1) dudek
- estoński: (1.1) kakskümmend
- fiński: (1.1) kaksikymmentä
- francuski: (1.1) vingt
- friulski: (1.1) vincj
- fryzyjski: (1.1) tweintich
- górnołużycki: (1.1) dwaceći
- hawajski: (1.1) iwakālua
- hindi: (1.1) बीस (bīs)
- hiszpański: (1.1) veinte
- ido: (1.1) duadek
- ilokano: (1.1) duapulo
- indonezyjski: (1.1) dua puluh
- interlingua: (1.1) vinti / viginti
- islandzki: (1.1) tuttugu
- japoński: (1.1) 二十 (nijū)
- jugorusiński: (1.1) двацец
- karaimski: (1.1) эгирми
- karpatorusiński: (1.1) два́дцять
- kaszubski: (1.1) dwadzesca
- kataloński: (1.1) vint
- kazachski: (1.1) жиырма
- kirgiski: (1.1) жыйырма
- lezgiński: (1.1) къад
- litewski: (1.1) dvìdešimt
- łaciński: (1.1) vīgintī / vintī
- łatgalski: (1.1) divdesmit
- łotewski: (1.1) divdesmit
- macedoński: (1.1) дваесет
- niderlandzki: (1.1) twintig
- niemiecki: (1.1) zwanzig
- norweski (bokmål): (1.1) tjue / tyve
- norweski (nynorsk): (1.1) tjue
- nowogrecki: (1.1) είκοσι
- połabski: (1.1) disątnocti
- portugalski: (1.1) vinte
- rosyjski: (1.1) два́дцать
- rumuński: (1.1) douăzeci
- ruski: (1.1) двадесѧть
- sanskryt: (1.1) विंशति (viṃśatí)
- serbski: (1.1) два́десет
- słowacki: (1.1) dvadsať
- słoweński: (1.1) dvájset
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) дъва десѧти (dŭva desęti)
- staroczeski: (1.1) dvadsěti / dvadcěti
- staroruski: (1.1) двадесѧть
- starosłowacki: (1.1) dvadsať
- szwedzki: (1.1) tjugo
- tajski: (1.1) ยี่สิบ (yêe.sìp)
- tetum: (1.1) ruanulu
- turecki: (1.1) yirmi
- tybetański: (1.1) ཉི་ཤུ (nyi shu)
- ukraiński: (1.1) два́дцять
- uzbecki: (1.1) yigirma
- walijski: (1.1) ugain
- węgierski: (1.1) húsz
- wilamowski: (1.1) cwenciḱ
- włoski: (1.1) venti
- zazaki: (1.1) vist
- żmudzki: (1.1) dvėdešimt
- źródła:
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.