dupczyć

dupczyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdupʧ̑ɨʨ̑], AS: [dupčyć], ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wulg. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)

czasownik zwrotny niedokonany dupczyć się (dk. brak)

(2.1) wulg. uprawiać seks

(2.2) wulg. psuć się, źle działać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dupczyć
czas teraźniejszy		dupczę	dupczysz	dupczy	dupczymy	dupczycie	dupczą
czas przeszły	m	dupczyłem	dupczyłeś	dupczył	dupczyliśmy	dupczyliście	dupczyli
	ż	dupczyłam	dupczyłaś	dupczyła	dupczyłyśmy	dupczyłyście	dupczyły
	n	dupczyłom	dupczyłoś	dupczyło
tryb rozkazujący		niech dupczę	dupcz	niech dupczy	dupczmy	dupczcie	niech dupczą
pozostałe formy czas przyszły m będę dupczył, będę dupczyć będziesz dupczył, będziesz dupczyć będzie dupczył, będzie dupczyć będziemy dupczyli, będziemy dupczyć będziecie dupczyli, będziecie dupczyć będą dupczyli, będą dupczyć ż będę dupczyła, będę dupczyć będziesz dupczyła, będziesz dupczyć będzie dupczyła, będzie dupczyć będziemy dupczyły, będziemy dupczyć będziecie dupczyły, będziecie dupczyć będą dupczyły, będą dupczyć n będę dupczyło, będę dupczyć będziesz dupczyło, będziesz dupczyć będzie dupczyło, będzie dupczyć czas zaprzeszły m dupczyłem był dupczyłeś był dupczył był dupczyliśmy byli dupczyliście byli dupczyli byli ż dupczyłam była dupczyłaś była dupczyła była dupczyłyśmy były dupczyłyście były dupczyły były n dupczyłom było dupczyłoś było dupczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego dupczono tryb przypuszczający m dupczyłbym, byłbym dupczył dupczyłbyś, byłbyś dupczył dupczyłby, byłby dupczył dupczylibyśmy, bylibyśmy dupczyli dupczylibyście, bylibyście dupczyli dupczyliby, byliby dupczyli ż dupczyłabym, byłabym dupczyła dupczyłabyś, byłabyś dupczyła dupczyłaby, byłaby dupczyła dupczyłybyśmy, byłybyśmy dupczyły dupczyłybyście, byłybyście dupczyły dupczyłyby, byłyby dupczyły n dupczyłobym, byłobym dupczyło dupczyłobyś, byłobyś dupczyło dupczyłoby, byłoby dupczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m dupczący, niedupczący ż dupcząca, niedupcząca dupczące, niedupczące n dupczące, niedupczące imiesłów przymiotnikowy bierny m dupczony, niedupczony dupczeni, niedupczeni ż dupczona, niedupczona dupczone, niedupczone n dupczone, niedupczone imiesłów przysłówkowy współczesny dupcząc, nie dupcząc rzeczownik odczasownikowy dupczenie, niedupczenie

(2.1-2) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		dupczyć się
czas teraźniejszy		dupczę się	dupczysz się	dupczy się	dupczymy się	dupczycie się	dupczą się
czas przeszły	m	dupczyłem się	dupczyłeś się	dupczył się	dupczyliśmy się	dupczyliście się	dupczyli się
	ż	dupczyłam się	dupczyłaś się	dupczyła się	dupczyłyśmy się	dupczyłyście się	dupczyły się
	n	dupczyłom się	dupczyłoś się	dupczyło się
tryb rozkazujący		niech się dupczę	dupcz się	niech się dupczy	dupczmy się	dupczcie się	niech się dupczą
pozostałe formy czas przyszły m będę się dupczył, będę się dupczyć będziesz się dupczył, będziesz się dupczyć będzie się dupczył, będzie się dupczyć będziemy się dupczyli, będziemy się dupczyć będziecie się dupczyli, będziecie się dupczyć będą się dupczyli, będą się dupczyć ż będę się dupczyła, będę się dupczyć będziesz się dupczyła, będziesz się dupczyć będzie się dupczyła, będzie się dupczyć będziemy się dupczyły, będziemy się dupczyć będziecie się dupczyły, będziecie się dupczyć będą się dupczyły, będą się dupczyć n będę się dupczyło, będę się dupczyć będziesz się dupczyło, będziesz się dupczyć będzie się dupczyło, będzie się dupczyć czas zaprzeszły m dupczyłem się był dupczyłeś się był dupczył się był dupczyliśmy się byli dupczyliście się byli dupczyli się byli ż dupczyłam się była dupczyłaś się była dupczyła się była dupczyłyśmy się były dupczyłyście się były dupczyły się były n dupczyłom się było dupczyłoś się było dupczyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego dupczono się tryb przypuszczający m dupczyłbym się, byłbym się dupczył dupczyłbyś się, byłbyś się dupczył dupczyłby się, byłby się dupczył dupczylibyśmy się, bylibyśmy się dupczyli dupczylibyście się, bylibyście się dupczyli dupczyliby się, byliby się dupczyli ż dupczyłabym się, byłabym się dupczyła dupczyłabyś się, byłabyś się dupczyła dupczyłaby się, byłaby się dupczyła dupczyłybyśmy się, byłybyśmy się dupczyły dupczyłybyście się, byłybyście się dupczyły dupczyłyby się, byłyby się dupczyły n dupczyłobym się, byłobym się dupczyło dupczyłobyś się, byłobyś się dupczyło dupczyłoby się, byłoby się dupczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m dupczący się, niedupczący się ż dupcząca się, niedupcząca się dupczące się, niedupczące się n dupczące się, niedupczące się imiesłów przysłówkowy współczesny dupcząc się, nie dupcząc się rzeczownik odczasownikowy dupczenie się, niedupczenie się

przykłady:

(1.1) No i czaisz, gość dupczył jego żonę, to dostał w mordę.

(2.1) Jaś dupczy się z Małgosią.

(2.2) Coś mi się dupczy w telefonie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wulg. bzykać, chrobotać, ciupciać, ciumkać, dymać, jebać, młócić, pierdolić, posuwać, rypać, rżnąć, walić, zapinać; przest. chędożyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dupa ż, dupka ż, dupeczka ż, dupsko n, dupczenie n

przym. dupiaty, dupiasty, dupowaty

wykrz. dupa

czas. dupnąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dupa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fuck
• duński: (1.1) kneppe, bolle, knalde
• esperanto: (2.1) fiki
• niemiecki: (1.1) ficken

źródła: