buszel
buszel (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jedn. miar. jednostka objętości, a także masy materiałów sypkich, stosowana zwłaszcza w krajach anglosaskich; zob. też buszel w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik buszel buszle dopełniacz buszla buszli / buszlów[1] celownik buszlowi buszlom biernik buszel buszle narzędnik buszlem buszlami miejscownik buszlu buszlach wołacz buszlu buszle
- przykłady:
- (1.1) Według obliczeń Pimentela sprzed mniej więcej 10 lat, z jednego buszla kukurydzy (buszel to w przybliżeniu 1/40 tony) wyprodukować można 2,5 galona etanolu (prawie 10 l)[2].
- (1.1) też tak pomyślałem, ale na buszle mierzy się rzeczy sypkie jak ziarno albo cukier. Na pewno nie tuczniki[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- jednostka bywa traktowana jako znaczeniowy odpowiednik „korca”, niemniej wartości mogą się znacznie różnić pomiędzy krajami, rodzajami materiałów i okresami użytkowania; por. korzec
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bushel
- czeski: (1.1) bušl m
- esperanto: (1.1) buŝelo
- francuski: (1.1) boisseau m
- jidysz: (1.1) בושל m
- słowacki: (1.1) bušel m
- słoweński: (1.1) bušel m
- ukraiński: (1.1) бушель m
- źródła:
- ↑
Hasło „buszel” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Krzysztof Szymborski, Polityka nr 2543, 2006-02-25, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ "Kris", "Wojtek", "tomek", Usenet -- pl.biznes, 2008-05-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „buszel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
