areszt
areszt (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) tymczasowe pozbawienie wolności; zob. też areszt w Wikipedii
- (1.2) miejsce, gdzie wykonywany jest areszt (1.1)
- (1.3) zajęcie przedmiotów na poczet wierzytelności
- (1.4) pot. uczn. zakaz wychodzenia z domu w czasie wolnym nałożony przez rodzica lub opiekuna na dziecko[1]
- odmiana:
- (1.1,3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik areszt dopełniacz aresztu celownik aresztowi biernik areszt narzędnik aresztem miejscownik areszcie wołacz areszcie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik areszt areszty dopełniacz aresztu aresztów celownik aresztowi aresztom biernik areszt areszty narzędnik aresztem aresztami miejscownik areszcie aresztach wołacz areszcie areszty
- przykłady:
- (1.1) Areszt i tymczasowe zatrzymanie są zawsze dopuszczalne, jeśli zachodzi podejrzenie, że istnieje zamiar dokonania przestępstwa.[2]
- (1.2) […] przez długi czas mieściły się w niej magistrat na piętrze, a na dole areszt policyjny […][3]
- (1.3) […] namawiali mego nieszczęśliwego męża, ażeby położył mi areszt na majątku […][4]
- (1.4) Nie mogę iść na imprezę, mam areszt.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) areszt domowy / tymczasowy
- synonimy:
- reg. harest
- (1.2) przest. koza, wojsk. odwach; gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) hareszt
- (1.4) szlaban
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. aresztant m, aresztowanie n, areszcik mrz, aresztantka ż
- czas. aresztować ndk.
- przym. aresztancki
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arrest
- białoruski: (1.1) арышт m; (1.3) арышт m
- bułgarski: (1.1) арест m; (1.2) арест m
- czeski: (1.1) vazba ż
- duński: (1.1) arrest w; (1.2) arrest w, arresthus n; (1.3) arrest w
- esperanto: (1.1) aresto; (1.2) arestejo
- górnołużycki: (1.1) arest m; (1.2) arest m
- hiszpański: (1.1) arresto m, detención ż; (1.2) cárcel ż, prisión ż; (1.3) embargo m, secuestración ż
- kaszubski: (1.1) areszt m; (1.2) sôdzô ż, priza ż, kluza ż; (1.3) zajãcé n
- kataloński: (1.1) arrest m
- kazachski: (1.1) тұтқын
- norweski (bokmål): (1.1) arrest m; (1.2) arrest m
- norweski (nynorsk): (1.1) arrest m; (1.2) arrest m
- nowopruski: (1.2) arests m
- rosyjski: (1.1) арест m; (1.3) арест m
- szwedzki: (1.2) arrest w
- tuvalu: (1.2) faleleoleo
- ukraiński: (1.1) арешт m; (1.2) арешт m; (1.3) арешт m
- wepski: (1.1) pidätand
- wilamowski: haoft; (1.2) rest m
- źródła:
- ↑ Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 19.
- ↑ Rozporządzenie o prawie karnym dla Polaków i Żydów na wschodnich terenach wcielonych
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, tom IV, «Kraśnik»
- ↑ B. Prus: Lalka
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 27.
areszt (język kaszubski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) areszt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: