abrys (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈabrɨs], AS[abrys], ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw.[1] wstępny szkic, zarys
(1.2) daw. (w XVIII i na pocz. XIX w.)[2] plan architektoniczny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) Król Łokietek na podziękowanie Bogu za swoje zwycięztwa postanowił ufundować piękny kościół w Wiślicy; tym końcem kazał zrobić abrys, który mu się bardzo podobał; otóż podług tego abrysu zgodził się z majstrem, aby kościół wystawił[3]. (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. abrysować
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abriss[4]
źródłosłów dla ros. абрис[5]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „abryss” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 5.
  2. Leksykon PWN pod red. Adama Karwowskiego, PWN, Warszawa 1972, s. 3.
  3. Lucjan Siemieński, Kamienna figura na kollegiacie w Wiślicy, w: Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie, Księgarnia J. K. Żupańskiego, Poznań 1845.
  4. Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, t. I, hasło: abrys.
  5. Wiesław Witkowski, Nowy słownik zapożyczeń polskich w języku rosyjskim, Universitas, Kraków 2006, ISBN 83-242-0736-8, s. 1.