szkic (język polski) edytuj

 
szkic (1.1)
wymowa:
IPA[ʃʲciʦ̑], AS[šʹḱic], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wykonany ołówkiem delikatny zaczątek obrazu, planu architektonicznego budynku
(1.2) rysunek przedstawiający jakieś wydarzenie, mapka z zaznaczonymi ważnymi miejscami, akcjami/działaniami (np. przemieszczanie się wojsk, ruch pojazdów)
(1.3) przen. zarys, konspekt, plan pracy
(1.4) liter. krótki utwór prozą przypominający opowiadanie, ale bez wyraźnie zarysowanej fabuły
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Już sam szkic obrazu wyglądał oszałamiająco.
składnia:
kolokacje:
(1) stworzyć / nakreślić szkic
(1.2) szkic sytuacyjny
synonimy:
(1.1) rysunek
(1.2) plan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szkicownik m, szkicowość ż, szkicowanie n
czas. szkicować ndk., naszkicować dk.
przym. szkicowy
przysł. szkicowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Skizze[2]
uwagi:
Forma dopełniacza liczby mnogiej „szkicy” jest niepoprawna[3][4].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „szkic” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „szkic” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „szkic” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1140.
  4. Hasło „szkic” w: Daniela Podlawska, Magdalena Światek-Brzezińska, Słownik poprawnej polszczyzny, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-7446-842-8, s. 441.