konspekt

konspekt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃w̃spɛkt], AS: [kõũ̯spekt], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zarys, plan, szkic wykładu, utworu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konspekt	konspekty
dopełniacz	konspektu	konspektów
celownik	konspektowi	konspektom
biernik	konspekt	konspekty
narzędnik	konspektem	konspektami
miejscownik	konspekcie	konspektach
wołacz	konspekcie	konspekty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szkic, streszczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konspekcik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. conspectus < łac. conspicere

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) конспект m
• francuski: (1.1) résumé m, abrégé m
• hiszpański: (1.1) bosquejo m, compendio m
• kaszubski: (1.1) kònspekt m
• niemiecki: (1.1) Konspekt m
• nowogrecki: (1.1) σύνοψη ż, περίληψη ż
• rosyjski: (1.1) проспект m, конспект m

źródła:

konspekt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) konspekt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konspekt	konspekty
dopełniacz	konspektu	konspektů
celownik	konspektu	konspektům
biernik	konspekt	konspekty
wołacz	konspekte	konspekty
miejscownik	konspektě / konspektu	konspektech
narzędnik	konspektem	konspekty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: