Turyngia

Turyngia (język polski)

położenie Turyngii (1.1)

polityczne rozdrobnienie Turyngii (1.2) około 1680 roku

wymowa:

IPA: [tuˈrɨ̃ŋʲɟja], AS: [turỹŋʹǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) adm. geogr. kraj związkowy w Republice Federalnej Niemiec ze stolicą w Erfurcie; zob. też Turyngia w Wikipedii

(1.2) hist. geogr. kraina historyczna w środkowych Niemczech

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Turyngia	Turyngie
dopełniacz	Turyngii	Turyngii / przest. Turyngij
celownik	Turyngii	Turyngiom
biernik	Turyngię	Turyngie
narzędnik	Turyngią	Turyngiami
miejscownik	Turyngii	Turyngiach
wołacz	Turyngio	Turyngie

przykłady:

(1.1) Pomyślał o tych, którzy musieli zginąć z bezsilności, wspomniał, jak święta Elżbieta, kiedy żyła jeszcze na ziemi, ona, święta jego domu i jego dzieciństwa, szlachetna księżna Turyngii, wysoko znamienita pani, sama chodziła w najuboższe miejsca i przynosiła chorym pocieszenie i odświeżenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ofic. Wolny Kraj Turyngia

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kraj związkowy

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Niemcy

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turyńczyk mos, Turynka ż, Turyngijczyk mos, Turyngijka ż

przym. turyngeński, turyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Thuringia
• baskijski: (1.1) Turingia
• białoruski: (1.1) Цюрынгія ż; (1.2) Цюрынгія ż
• czeski: (1.1) Durynsko n; (1.2) Durynsko n
• esperanto: (1.1) Turingujo, Turingio
• francuski: (1.1) Thuringe ż
• hiszpański: (1.1) Turingia
• japoński: (1.1) テューリンゲン州
• mongolski: (1.1) Тюринг
• niemiecki: (1.1) Thüringen n
• rosyjski: (1.1) Тюрингия ż
• słowacki: (1.1) Durínsko n; (1.2) Durínsko n
• ukraiński: (1.1) Тюрингія ż
• włoski: (1.1) Turingia ż

źródła: