bezsilność

bezsilność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co bezsilne; cecha osoby bezsilnej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bezsilność
dopełniacz	bezsilności
celownik	bezsilności
biernik	bezsilność
narzędnik	bezsilnością
miejscownik	bezsilności
wołacz	bezsilności

przykłady:

(1.1) Pomyślał o tych, którzy musieli zginąć z bezsilności, wspomniał, jak święta Elżbieta, kiedy żyła jeszcze na ziemi, ona, święta jego domu i jego dzieciństwa, szlachetna księżna Turyngii, wysoko znamienita pani, sama chodziła w najuboższe miejsca i przynosiła chorym pocieszenie i odświeżenie.

składnia:

(1.1) bezsilność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezsiła, niemoc, bezradność, bezbronność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha, uczucie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siła ż, bezsiła ż

przym. bezsilny

przysł. bezsilnie

licz. siła

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bezsilny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) powerlessness
• białoruski: (1.1) бяссілле n
• niemiecki: (1.1) Hilflosigkeit ż, Machtlosigkeit ż, Kraftlosigkeit ż
• rosyjski: (1.1) бессилие n
• słowacki: (1.1) bezmocnosť ż
• ukraiński: (1.1) безсильність ż

źródła: