mieszczanin

mieszczanin (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. osoba należąca do stanu mieszczańskiego; zob. też Mieszczaństwo w Wikipedii

(1.2) ktoś o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiący ustabilizowane, wygodne życie

(1.3) przest. mieszkaniec miasta

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mieszczanin	mieszczanie
dopełniacz	mieszczanina	mieszczan
celownik	mieszczaninowi	mieszczanom
biernik	mieszczanina	mieszczan
narzędnik	mieszczaninem	mieszczanami
miejscownik	mieszczaninie	mieszczanach
wołacz	mieszczaninie	mieszczanie

przykłady:

(1.1) Przyjmowali na stancję dzieci mieszczan śląskich.

(1.2) Adam to mieszczanin, on ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.

(1.3) Cieszyniacy okazali się być mieszczanami z krwi i kości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. mieszczan

(1.2) drobnomieszczanin

(1.3) miastowy, mieszczuch

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) mieszkaniec

hiponimy:

holonimy:

(1.1) mieszczaństwo

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miasto n, mieszczuch m, mieszczaństwo n, mieszczan mos, mieszczka ż

forma żeńska mieszczanka ż

przym. mieszczański, miejski

przyim. miasto

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. miasto + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) burgher; (1.3) townsman
• białoruski: (1.1) мешчанін m; (1.2) мешчанін m
• duński: (1.1) borger w
• esperanto: (1.1) burĝo, rzad. burĝarano, rzad. burĝano; (1.3) urbano
• połabski: (1.3) barďėr m
• ukraiński: (1.1) міщанин m; (1.2) міщанин m
• włoski: (1.1) borghese m; (1.3) borghese m

źródła: