ślepota

ślepota (język polski)

wymowa:

IPA: [ɕlɛˈpɔta], AS: [ślepota] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. utrata wzroku, niewidzenie

(1.2) przen. niedostrzeganie faktów

(1.3) pot. obraź. człowiek niewidomy lub taki, który czegoś nie dostrzega

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ślepota	ślepoty
dopełniacz	ślepoty	ślepot
celownik	ślepocie	ślepotom
biernik	ślepotę	ślepoty
narzędnik	ślepotą	ślepotami
miejscownik	ślepocie	ślepotach
wołacz	ślepoto	ślepoty

przykłady:

(1.1) Ślepota to najgorsza rzecz jaka ją spotkała.

(1.3) Patrz gdzie leziesz, ślepoto!

składnia:

kolokacje:

(1.1) kurza ślepota

synonimy:

(1.2) klapki na oczach

(1.1) niewidomy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kalectwo

(1.2) niewiedza

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ślepięta nmos, Ślepotka ż, ślepiec m, śleptak m, ślepie n, ślep m, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepica ż, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n

czas. ślepnąć ndk., ślepić ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.

przym. ślepy, ślepawy

przysł. ślepo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ślepy + -ota

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blindness; (1.2) blindness
• baskijski: (1.1) itsutasun, itsumen
• białoruski: (1.1) слепата ż; (1.2) слепата ż; (1.3) сляпы m, сляпак m
• bułgarski: (1.1) слепота ż; (1.2) слепота ż
• czeski: (1.1) slepota ż
• duński: (1.1) blindhed w; (1.2) blindhed w
• esperanto: (1.1) blindeco, amaŭrozo
• francuski: (1.1) cécité ż
• gudźarati: (1.1) અંધાપો m (andhāpō)
• hiszpański: (1.1) ceguera ż, ceguedad ż
• karpatorusiński: (1.1) слїпота ż
• kataloński: (1.1) ceguesa ż
• norweski (bokmål): (1.1) blindhet m/ż; (1.2) blindhet m/ż
• nowogrecki: (1.1) τύφλωση ż
• rosyjski: (1.1) слепота ż
• słowacki: (1.1) slepota ż
• szwedzki: (1.1) blindhet w
• ukraiński: (1.1) сліпота ż

źródła: