Lublin

Lublin (język polski)

starówka w Lublinie (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈlublʲĩn], AS: [lublʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, stolica Lubelszczyzny i województwa lubelskiego; zob. też Lublin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Lublin	Lubliny
dopełniacz	Lublina	Lublinów
celownik	Lublinowi	Lublinom
biernik	Lublin	Lubliny
narzędnik	Lublinem	Lublinami
miejscownik	Lublinie	Lublinach
wołacz	Lublinie	Lubliny

przykłady:

(1.1) Lublin leży we wschodniej Polsce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Lublinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Lublina • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Lublina • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Lublina • mieszkaniec / mieszkanka Lublina • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Lublinie • pochodzić z Lublina • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Lublina

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lublin m, Lubelskie n, Lubelszczyzna ż, lubliniak m, Lublinianin m, lublinianin m, Lublinianka ż, lublinianka ż, lubliniana nmos

przym. lubelski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) prawdopodobnie od imienia Lubel lub Lubla

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Люблін m
• czeski: (1.1) Lublin
• esperanto: (1.1) Lublino
• jidysz: (1.1) לובלין
• koreański: (1.1) 루블린
• łaciński: (1.1) Lublinum n
• niemiecki: (1.1) Lublin n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) Лю́блин m
• ukraiński: (1.1) Люблін m
• włoski: (1.1) Lublino ż

źródła:

Lublin (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) geogr. Lublin

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Lublin
dopełniacz	Lublinu
celownik	Lublinu
biernik	Lublin
wołacz	Lubline
miejscownik	Lublině / Lublinu
narzędnik	Lublinem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lubliňan, Lubliňanka

przym. lublinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Lublin (język niemiecki)

Lublin (1.1)

Woiwodschaft Lublin (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈlublin]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Lublin (miasto)

(1.2) adm. geogr. Lubelskie (województwo)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Lublin
dopełniacz	(des) Lublin Lublins
celownik	(dem) Lublin
biernik	(das) Lublin

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Lublinland

synonimy:

(1.2) Woiwodschaft Lublin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Stadt

(1.2) Woiwodschaft

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lubliner m, Lublinerin ż

przym. Lubliner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Polen • Woiwodschaft • Westpommern • Pommern • Ermland-Masuren • Lebus • Großpolen • Kujawien-Pommern • Łódź • Masowien • Podlachien • Lublin • Niederschlesien • Oppeln • Schlesien • Heiligkreuz • Kleinpolen • Karpatenvorland

źródła:

Lublin (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) geogr. Lublin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lublinský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: