Fortunata

Fortunata (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Fortunata w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Fortunata	Fortunaty
dopełniacz	Fortunaty	Fortunat
celownik	Fortunacie	Fortunatom
biernik	Fortunatę	Fortunaty
narzędnik	Fortunatą	Fortunatami
miejscownik	Fortunacie	Fortunatach
wołacz	Fortunato	Fortunaty

przykłady:

(1.1) Babka miała na imię Fortunata i pochodziła z Szombierek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Fortunata • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Fortunata • kobieta imieniem (o imieniu) Fortunata • święta / błogosławiona Fortunata • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Fortunata • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Fortunata • otrzymać / dostać / przybrać imię Fortunata • dzień imienin / imieniny Fortunaty • na Fortunatę (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortuna ż, fortunat mos, fortunka ż, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortuna ż

forma męska Fortunat mos

czas. pofortunić, fortunić ndk.

przym. fortunny

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortunata

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) Fortunata ż
• łaciński: (1.1) Fortunata ż
• włoski: (1.1) Fortunata ż

źródła:

Fortunata (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Fortunata

odmiana:

(1.1) Fortunat|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Fortunata
dopełniacz	Fortunatae
celownik	Fortunatae
biernik	Fortunatam
ablatyw	Fortunatā
wołacz	Fortunata

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortuna, Fortuna ż, fortunatus m

forma męska Fortunatus m

czas. fortuno, fortunor

przym. fortunatus

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. fortunata < łac. fortuno

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Łaciński - Imiona

źródła:

Fortunata (język włoski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: For•tu•na•ta

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Fortunata

odmiana:

przykłady:

(1.1) La figlia di Anna si chiama Fortunata. → Córka Anny nazywa się Fortunata.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortuna ż, Fortuna ż

forma męska Fortunato m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortunata

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Imiona

źródła: