Fortunat

Fortunat (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Fortunat w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Fortunata

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Fortunat	Fortunatowie / Fortunaci
dopełniacz	Fortunata	Fortunatów
celownik	Fortunatowi	Fortunatom
biernik	Fortunata	Fortunatów
narzędnik	Fortunatem	Fortunatami
miejscownik	Fortunacie	Fortunatach
wołacz	Fortunacie	Fortunatowie / Fortunaci
depr. M. i W. lm: (te) Fortunaty

przykłady:

(1.1) Pamiętasz, kiedy Fortunata wywalili z roboty?

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Fortunat • brat / kuzyn / wujek / dziadek Fortunat • mężczyzna imieniem (o imieniu) Fortunat • święty / błogosławiony Fortunat • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Fortunat • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Fortunat • otrzymać / dostać / przybrać imię Fortunat • dzień imienin / imieniny Fortunata • na Fortunata (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortuna ż, fortunat mos, fortunka ż, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortuna ż

forma żeńska Fortunata ż

czas. pofortunić, fortunić ndk.

przym. fortunny

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Fortunatus

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) Fortunatus m
• włoski: (1.1) Fortunato m

źródła: