fortunarz

fortunarz (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osoba sprzedająca losy na loterię.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortunarz	fortunarze
dopełniacz	fortunarza	fortunarzy / rzad. fortunarzów
celownik	fortunarzowi	fortunarzom
biernik	fortunarza	fortunarzy / rzad. fortunarzów
narzędnik	fortunarzem	fortunarzami
miejscownik	fortunarzu	fortunarzach
wołacz	fortunarzu	fortunarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortunny mrz, fortuna ż, fortunka ż, fortunat mos, fortunatka ż, Fortunat mos, Fortunata ż, Fortuna ż

czas. fortunić ndk.

przym. fortunny

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. fortuna + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: