fortunat

fortunat (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba bardzo majętna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortunat	fortunaci
dopełniacz	fortunata	fortunatów
celownik	fortunatowi	fortunatom
biernik	fortunata	fortunatów
narzędnik	fortunatem	fortunatami
miejscownik	fortunacie	fortunatach
wołacz	fortunacie	fortunaci
depr. M. i W. lm: (te) fortunaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bogacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortunny mrz, fortuna ż, fortunka ż, fortunatka ż, fortunarz mos, Fortunat mos, Fortunata ż, Fortuna ż

czas. pofortunić, fortunić ndk.

przym. fortunny

przysł. fortunnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bogacz

źródła: