Podobna pisownia Podobna pisownia: 'anaAnaanaannaañaaññaaññāaṇṇaànáÁnaȧnaʻana

Anna (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈãnːa], AS[ã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin.
podział przy przenoszeniu wyrazu: An•na
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) ofic. urz. imię żeńskie; zob. też Anna w Wikipedii
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 265; zob. też (265) Anna w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm
przykłady:
(1.1) ImięAnnanosiły córki pięciu królów Polski[3].
(1.1) W Kościele katolickim na 26 lipca przypada wspomnienie św. Anny, patronki matek, wdów, małżeństw i żeglarzy.
(1.1) Stefan Batory, książę siedmiogrodzki, poślubił Annę Jagiellonkę, królową polską i ostatnią przedstawicielkę rodu Jagiellonów w Polsce.
(1.1) Anny dzień swej patronki, czyli imieniny, obchodzą 26 lipca, a także 27 lutego, 7 i 9 czerwca oraz 15 lipca.
(1.2) Anna porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Święta Anna (miejscowość) • Góra Świętej Annypani Anna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Anna • kobieta imieniem (o imieniu) Anna • święta / błogosławiona Anna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Anna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Anna • otrzymać / dostać / przybrać imię Anna • dzień imienin / imieniny Anny • na Annę (o dniu)
(1.2) asteroida / planetka / planetoida Anna • Anna krąży / porusza się
synonimy:
(1.1) war. Hanna[3]; zdrobn. Ania, Anka[3][4], Aneczka, Anula[3], Anulka, Aniula[3], Anunia, Anusia, Anusza[3], Annusza[3], Anuś, Anuchna[3], Anica[3], Andzia, Andźka; reg. śl. Ana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Annów mrz, Anin mrz
zdrobn. Ania ż, Anka ż, Aneczka ż, Anula ż, Anulka ż, Aniula ż, Anunia ż, Anusia ż, Anusza ż, Anuś ż, Annusza ż, Anuchna ż, Anica ż, Andzia ż, Andźka ż
reg. śl. Ana ż
przym. Anin[5][6], Anczyn, Anusin, aniński
zob. Hanna
związki frazeologiczne:
przysłowia: jak w świętą Annę deszcz pada, to robak orzechy zjadana świętą Annę mrowiska, szukaj w zimie ogniskaod świętej Anny nie doczeka południa deszcz porannyszczęśliwy, kto na świętą Annę upatrzy sobie pannęświęta Anna, rola jak pannaświęta Anno! uproś wnuka, niech ma każdy, czego szuka
etymologia:
(1.1) łac. Anna < gr. Ἄννα (Anna) < hebr. חנה (chana) → łaska[7], wdzięk[8], pełna łaski[3]; źródłosłów dla pol. Annopol[9]
(1.2) prawdopodobnie od imienia córki austriackiego astronoma Edmunda Weissa
uwagi:
zob. też Anna (ujednoznacznienie) w Wikipedii
zob. też Anna w Wikicytatach
(1.1) W języku polskim imiona Anna i Hanna są odrębne, choć mają to samo pochodzenie[3].
(1.1) por. Hanna; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - AstronomiaIndeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Anna” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Poprawna forma dopuszczana przez słowniki: Ann, np. Jerzy Grzenia, Szkolny słownik ortograficzny, Warszawa, Prószyński i S-ka, 2001. ISBN 83-7255-184-7. Analogicznie odmieniane są imiona Joanna czy Marianna (Joann, Mariann), mimo to często popełnianym błędem jest tworzenie formy Anien (ale już nie: Marianien czy Joanien). Zob. Poradnia językowa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Nazwy własne (pisownia i odmiana) - porada dr Katarzyny Wyrwas z Zakładu Językoznawstwa Pragmatycznego Instytut Języka Polskiego UŚ [dostęp: 2012-03-03]
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Jan Grzenia, Anna, seria Portrety Imion, Wydawnictwo Nomen Omen, Katowice 2010.
  4.   Porada „zdrobnienia czy zgrubienia?” w: Poradnia językowa PWN.
  5.   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  6.   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  7. Hasło „Anna” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 46-47.
  8. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 31.
  9. Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 34.

Anna (język angielski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
(1.2) astr. Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Imiona
(1.2) zobacz też: Indeks:Angielski - Astronomia
źródła:

Anna (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) paní / slečna Anna • žena jménem Anna • svatá / blahoslavená Anna • jmenovat se Anna • dát jméno Anna • na (sv.) Annu (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Anička, Anča, Anka, Anuše
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Anička ż, Anča ż, Anka ż, Anuše ż
przym. Annin
związki frazeologiczne:
przysłowia: Jakub načeše, Anna napečesvatá Anna chladna z ránasvatý Jakub dává kukuřici klasy, svatá Anna vlasysvatý Petr seno seče, svatá Anna buchty peče / svatý Petr trávu seče, svatá Anna buchty peče
etymologia:
(1.1) łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah) → łaska → ‘pełna łaski
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona
źródła:

Anna (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ifølge Danmarks Statistik er Anna det 5. mest populære pigenavn i Danmark.Według Duńskiego Urzędu Statystycznego Anna jest 5. pod względem popularności imieniem żeńskim w Danii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Anne
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Duński - Imiona
źródła:

Anna (język estoński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz estoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Anna (język farerski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Anna (język francuski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Imiona
źródła:

Anna (język grenlandzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
przed rokiem 1973 obowiązywała pisownia „Ána”
źródła:
  1. Hasło „Anna” w: Oqaasileriffik Dictionary - Personal Names, The Language Secretariat of Greenland.

Anna (język islandzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz islandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Anna (język kataloński) edytuj

wymowa:
or. IPA[ˈan.nə]
occ. IPA[ˈan.na]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Anna (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
(1) Ann|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Ἄννα (Ánna) < hebr. חנה (kḥaná); źródłosłów dla pol. Anna, wł. Anna
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Łaciński - Imiona
źródła:

Anna (język łotewski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Anna (język niderlandzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Anna (język niemiecki) edytuj

wymowa:
lp IPA[ˈana] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anne ż, Anke ż, Anja ż, Anita ż, Antje ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona żeńskie
źródła:

Anna (język portugalski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Portugalski - Imiona żeńskie
źródła:

Anna (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna[1][2]
(1.2) astr. Anna
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Liptovská Annapani / slečna Anna • žena menom Anna • svätá / blahoslavená Anna • volať sa / nosiť meno Anna • dať meno Anna • meniny Anny • na (sv.) Annu (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Anka, Anuška, Anuľa, Anina, Anica, Anička, Anča
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Anka ż, Anuška ż, Anuľa ż, Anina ż, Anica ż, Anička ż, Anča ż
przym. Annin, Ankin, Aničkin, anenský
związki frazeologiczne:
przysłowia: keď je po svätej Anne, hneď si sedliak klobúk nahneokolo Anny páli ako chlebová pecsvätá Anna chladná zrána
etymologia:
(1.1) łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah) → łaska → ‘pełna łaski
(1.2) od imienia córki astronoma Edmunda Weissa
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona
źródła:
  1. Hasło „Anna” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
  2. Hasło „Anna” w: Ferdinand Buffa, Mikuláš Stano, Poľsko-slovenský a slovensko-poľský slovník, Slovenské pedagogické nakladateľstvo, Bratysława 1988.

Anna (język szkocki gaelicki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Anna (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
(1.1) Anna är svenska.Anna jest Szwedką.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Ana, Ane, Ann, Ahne, Anne
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Szwedzki - Imiona żeńskie
źródła:

Anna (język węgierski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Imiona
źródła:

Anna (język wilamowski) edytuj

 
Anna (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
NusiaNüsia
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
(1.2) astr. Anna (planetoida)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Imiona żeńskie
źródła:

Anna (język włoski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Anna
odmiana:
przykłady:
(1.1) Anna e Marco stanno da me.Anna i Marek mieszkają u mnie.
(1.1) La figlia di Maria si chiama Anna.Córka Marii nazywa się Anna.
(1.1) Il marito di Anna suona il violino.Mąż Anny gra na skrzypcach.
(1.1) Anna persuade tutti i fumatori a smettere di fumare.Anna przekonuje wszystkich palaczy, aby rzucili palenie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Anna < gr. Ἄννα < hebr. חנה (chanah)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Imiona
źródła: