Eneasz
Eneasz (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. mit. rzym. syn Anchizesa, bohater wojny trojańskiej, jego dalecy potomkowie Romulus i Remus mieli założyć Rzym; zob. też Eneasz (syn Anchizesa) w Wikipedii
- (1.2) imię męskie; zob. też Eneasz (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Eneasz Eneaszowie dopełniacz Eneasza Eneaszów celownik Eneaszowi Eneaszom biernik Eneasza Eneaszów narzędnik Eneaszem Eneaszami miejscownik Eneaszu Eneaszach wołacz Eneaszu Eneaszowie depr. M. i W. lm: (te) Eneasze[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pan Eneasz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Eneasz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Eneasz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Eneasz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Eneasz • otrzymać / dostać / przybrać imię Eneasz • dzień imienin / imieniny Eneasza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Aeneas, Eneas
- duński: (1.1) Æneas w
- francuski: (1.1) Énée m
- hiszpański: (1.1) Eneas m
- interlingua: (1.1) Eneas
- kataloński: (1.1) Enees m
- łaciński: (1.1) Aeneas m
- niemiecki: (1.1) Äneas m
- nowogrecki: (1.1) Αινείας m
- portugalski: (1.1) Eneias m
- rosyjski: (1.1) Эней m
- rumuński: (1.1) Ene m
- słowacki: (1.1) Aineias m
- starogrecki: (1.1) Αἰνείας m (Aineías)
- ukraiński: (1.1) Еней m (Enej)
- włoski: (1.1) Enea m
- źródła:
- ↑ Hasło „Eneasz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.