pramatka
pramatka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) podn. pierwsza kobieta, która zapoczątkowała ludzkość, dany naród lub ród; kobieta, której są one potomstwem
- (1.2) przen. początek, źródło, kolebka, miejsce powstania czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pramatka pramatki dopełniacz pramatki pramatek celownik pramatce pramatkom biernik pramatkę pramatki narzędnik pramatką pramatkami miejscownik pramatce pramatkach wołacz pramatko pramatki
- przykłady:
- (1.1) Wenus, jako matka Eneasza, uchodziła za pramatkę całego rodu julijskiego.
- (1.2) …a na piekielnej przełęczy, / nad dnem Styksowych otchłani, / siedzi pod złomem niebotycznej grani / pramatka Grzechu, jasnowłosa Ewa, / z gadziną zdrady u swych białych stóp[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- źródła: