יונג

יונג (jidysz)

יונג (1.1) און אַלט

transliteracja:

YIVO: yung; polska: jung

wymowa:

IPA: /jʊng/; IPA: [jʊŋɡ]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) młody

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) chłopak, chłopiec, młodzieniec

(2.2) czeladnik, pomocnik, robotnik, praktykant, terminator, chłopiec / chłopak (np. na posyłki)

(2.3) chłop, facet, gość, typ, typek

odmiana:

(1.1) st. wyższy ייִנגער; st. najwyższy ייִנגסט

(2.1-3) lp יונג; lm יונגען

przykłady:

(1.1) הוליעט, הוליעט, קינדערלעך, כּל־זמן איר זענט נאָך יונג.‏ → Bawcie się, bawcie, dzieciaczki, póki jesteście jeszcze młode.

(1.1) דער דאָזיקער שיינער געשיכטע פֿון דער רירנדיקער פֿרײַנדשאַפֿט צווישן די צוויי יונגע פֿרויען שענקען מיר אין אונדזער דערציילונג גאָר אַ באַזונדער קאַפּיטל.‏ → Tej pięknej historii o wzruszającej przyjaźni między tymi dwiema młodymi paniami poświęcimy w naszej opowieści całkiem osobny rozdział.

składnia:

kolokacje:

(1.1) יונגע יאָרן → młode lata, młody wiek, młodość

(1.1) יונגפֿרוי → dziewica; panna

synonimy:

antonimy:

(1.1) אַלט

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. יונגאַטש, יונגוואַרג, יונגלינג

zdrobn. ייִנגל

przysł. יונגערהייט

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. junc, por. niem. jung oraz niem. Junge

uwagi:

źródła: