praktykant
praktykant (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik praktykant praktykanci dopełniacz praktykanta praktykantów celownik praktykantowi praktykantom biernik praktykanta praktykantów narzędnik praktykantem praktykantami miejscownik praktykancie praktykantach wołacz praktykancie praktykanci depr. M. i W. lm: (te) praktykanty[1]
- przykłady:
- (1.1) Na początku praktykant mówił „do trzech razy sztuka”, potem „nie od razu Kraków zbudowano”, następnie „ćwiczenie czyni mistrza”. W końcu poddał się i zaczął pić.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) aplikant, czeladnik, pomocnik, stażysta, terminator
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. praxis n, praktycyzm mrz, praktyczność ż, praktyk mos, praktyka ż, praktykantka ż, praktykowanie n
- czas. praktykować ndk.
- przym. praktyczny, praktykancki
- przysł. praktycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trainee, czeladnik apprentice, młody nauczyciel student teacher, młody lekarz bryt. houseman / amer. intern
- duński: (1.1) praktikant w
- francuski: (1.1) stagiaire m, czeladnik apprenti m
- hiszpański: (1.1) practicante m, aprendiz m
- niemiecki: (1.1) Praktikant m, czeladnik Lehrling m, młody nauczyciel Referendar m
- węgierski: (1.1) gyakornok, praktikáns
- włoski: (1.1) praticante m, tirocinante m, (czeladnik) apprendista m
- źródła:
- ↑
Hasło „praktykant” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
