wymowa:
IPA: [prakˈtɨt͡ʃnɨ], AS: [praktyčny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z praktyką, przeznaczony do zastosowania w praktyce[1]
(1.2) przydatny do czegoś[1]
(1.3) dbający o sprawy życiowe[1]
(1.4) o celu: możliwy do osiągnięcia
(1.5) prawdziwy, realny
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.4) Biorąc pod uwagę ogólną sytuację gospodarczą, nie jesteśmy w stanie uzyskać praktycznego wzrostu dochodów firmy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) zdatny do użycia, pożyteczny, przydatny, specjalistycznie utylitarny, użyteczny, użytkowy, wygodny[2], stosowany
(1.3) konkretny, rzeczowy
(1.4) możliwy, realny
(1.5) prawdziwy, faktyczny, realny
antonimy:
(1.3) nieżyciowy
(1.5) teoretyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. praktyka ż, praxis n, praktyczność ż, praktykant m, praktykantka ż, praktykowanie n, wypraktykowanie n
czas. praktykować ndk., wypraktykować dk.
przym. niepraktyczny, praktykancki
przysł. praktycznie, niepraktycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: