żywcem
żywcem (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) tak, że ktoś lub coś żyje podczas pewnej czynności, której jest obiektem
- (1.2) przen. tak, że coś jest identyczne z oryginałem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2) nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Mateo i towarzysze bronili się zaciekle i długo, widocznie wróg chciał ich pojmać żywcem, i zanim ulegli przemocy, reszta grupy mogła daleko rozproszyć się po lesie[1].
- (1.2) Wszystko to wygląda malowniczo i groźnie, jakby żywcem wzięte z amerykańskich filmów o wojnie wietnamskiej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) spalić / zakopać / zakopywać / zamurować / zamurowywać żywcem • obedrzeć / obdzierać ze skóry żywcem • płonąć / spłonąć żywcem • pojmać / ująć żywcem
- (1.2) kopiować / skopiować / przepisać / przepisywać / przenieść / przenosić / ściągać / ściągnąć żywcem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żywiec m, Żywiec m, żywość ż, żywotność ż, ożywianie n, ożywienie n
- czas. żyć ndk., ożywiać ndk., ożywić dk.
- przym. żywy, żywotny
- przysł. żywo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alive
- duński: (1.1) i levende live
- źródła:
- ↑ Arkady Fiedler, Wyspa Robinsona, 1954, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Wojciech Jagielski, Pożegnanie z przeszłością, „Gazeta Wyborcza”, 1993-05-22, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „żywcem” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
