rozproszyć
(Przekierowano z rozproszyć się)
rozproszyć (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. rozpraszać)
- (1.1) aspekt dokonany od: rozpraszać
czasownik zwrotny dokonany rozproszyć się (ndk. rozpraszać się)
- (2.1) aspekt dokonany od: rozpraszać się
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik rozproszyć czas przyszły prosty rozproszę rozproszysz rozproszy rozproszymy rozproszycie rozproszą czas przeszły m rozproszyłem rozproszyłeś rozproszył rozproszyliśmy rozproszyliście rozproszyli ż rozproszyłam rozproszyłaś rozproszyła rozproszyłyśmy rozproszyłyście rozproszyły n rozproszyłom rozproszyłoś rozproszyło tryb rozkazujący niech rozproszę rozprosz niech rozproszy rozproszmy rozproszcie niech rozproszą pozostałe formy czas zaprzeszły m rozproszyłem był rozproszyłeś był rozproszył był rozproszyliśmy byli rozproszyliście byli rozproszyli byli ż rozproszyłam była rozproszyłaś była rozproszyła była rozproszyłyśmy były rozproszyłyście były rozproszyły były n rozproszyłom było rozproszyłoś było rozproszyło było forma bezosobowa czasu przeszłego rozproszono tryb przypuszczający m rozproszyłbym,
byłbym rozproszyłrozproszyłbyś,
byłbyś rozproszyłrozproszyłby,
byłby rozproszyłrozproszylibyśmy,
bylibyśmy rozproszylirozproszylibyście,
bylibyście rozproszylirozproszyliby,
byliby rozproszyliż rozproszyłabym,
byłabym rozproszyłarozproszyłabyś,
byłabyś rozproszyłarozproszyłaby,
byłaby rozproszyłarozproszyłybyśmy,
byłybyśmy rozproszyłyrozproszyłybyście,
byłybyście rozproszyłyrozproszyłyby,
byłyby rozproszyłyn rozproszyłobym,
byłobym rozproszyłorozproszyłobyś,
byłobyś rozproszyłorozproszyłoby,
byłoby rozproszyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m rozproszony, nierozproszony rozproszeni, nierozproszeni ż rozproszona, nierozproszona rozproszone, nierozproszone n rozproszone, nierozproszone imiesłów przysłówkowy uprzedni rozproszywszy rzeczownik odczasownikowy rozproszenie, nierozproszenie - (2.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik rozproszyć się czas przyszły prosty rozproszę się rozproszysz się rozproszy się rozproszymy się rozproszycie się rozproszą się czas przeszły m rozproszyłem się rozproszyłeś się rozproszył się rozproszyliśmy się rozproszyliście się rozproszyli się ż rozproszyłam się rozproszyłaś się rozproszyła się rozproszyłyśmy się rozproszyłyście się rozproszyły się n rozproszyłom się rozproszyłoś się rozproszyło się tryb rozkazujący niech się rozproszę rozprosz się niech się rozproszy rozproszmy się rozproszcie się niech się rozproszą pozostałe formy czas zaprzeszły m rozproszyłem się był rozproszyłeś się był rozproszył się był rozproszyliśmy się byli rozproszyliście się byli rozproszyli się byli ż rozproszyłam się była rozproszyłaś się była rozproszyła się była rozproszyłyśmy się były rozproszyłyście się były rozproszyły się były n rozproszyłom się było rozproszyłoś się było rozproszyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego rozproszono się tryb przypuszczający m rozproszyłbym się,
byłbym się rozproszyłrozproszyłbyś się,
byłbyś się rozproszyłrozproszyłby się,
byłby się rozproszyłrozproszylibyśmy się,
bylibyśmy się rozproszylirozproszylibyście się,
bylibyście się rozproszylirozproszyliby się,
byliby się rozproszyliż rozproszyłabym się,
byłabym się rozproszyłarozproszyłabyś się,
byłabyś się rozproszyłarozproszyłaby się,
byłaby się rozproszyłarozproszyłybyśmy się,
byłybyśmy się rozproszyłyrozproszyłybyście się,
byłybyście się rozproszyłyrozproszyłyby się,
byłyby się rozproszyłyn rozproszyłobym się,
byłobym się rozproszyłorozproszyłobyś się,
byłobyś się rozproszyłorozproszyłoby się,
byłoby się rozproszyłoimiesłów przysłówkowy uprzedni rozproszywszy się rzeczownik odczasownikowy rozproszenie się, nierozproszenie się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozpraszanie n, rozproszenie n
- czas. rozpraszać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. rozpłoszyć[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpraszać
- (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpraszać się
- źródła:
- ↑ Adam Antoni Kryński, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów. Słowo rozproszyć z dawniejszego rozpłoszyć, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 63.