zapełniać (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zapełnić)

(1.1) sprawiać, że coś staje się pełne
(1.2) pozbywać się jakiegoś braku

czasownik zwrotny niedokonany zapełniać się (dk. zapełnić się)

(2.1) stawać się pełnym czegoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wynalazków, które zapełniają szafy urzędów patentowych jest znacznie więcej[1].
(1.2) Pewna mieszkanka Mińska skarżyła mi się, że na jej osiedlu sklep jest położony zbyt daleko. Dziwne, że nie znalazł się nikt, kto by zrozumiał, że zapełniając lukę na rynku, może nieźle zarobić[2].
(2.1) W każdą środę i sobotę droga z Jabłonki do Chyżnego zapełnia się setkami samochodów[3].
składnia:
(1.1) zapełniać + N.
(2.1) zapełniać się + N.
kolokacje:
(1.1) zapełniać parkiet / półki / trybuny / widownię
(1.2) zapełniać lukę / pustkę
(2.1) zapełniać się ludźmi
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zapełniacz m, zapełnianie n
czas. pozapełniać dk., zapełnić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zapełnić + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof J. Szmidt, Elementarz twórczego życia czyli O sposobach twórczego myślenia i działania, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wojciech Maziarski, Tożsamość oskalpowana, „Gazeta Wyborcza”, 1999-01-23, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Jolanta Flach, Jarmark w Jabłonce, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.