wynalazek (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌvɨ̃naˈlazɛk], AS[vnalazek], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) coś, co wynaleziono; zob. też wynalazek w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Potrzeba jest matką wynalazków.
(1.1) Prawdopodobnie z każdym ważniejszym wynalazkiem ludzkości wiąże się nazwa, która początkowo była neologizmem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) rewelacyjny / wiekopomny / genialny wynalazek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znajdka ż, wynalazczość ż, wynalazca m, wynalazczyni ż
czas. wynaleźć dk.
przym. wynalazczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też wynalazek w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła: