wiecheć
wiecheć (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pęk słomy itp.
- (1.2) pot. coś przypominającego słomiany pęk
- (1.3) łow. pęk sierści na narządach płciowych samców zwierzyny płowej[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiecheć wiechcie dopełniacz wiechcia wiechci celownik wiechciowi wiechciom biernik wiecheć wiechcie narzędnik wiechciem wiechciami miejscownik wiechciu wiechciach wołacz wiechciu wiechcie
- przykłady:
- (1.1) Gęsi po osmaleniu należy wytrzeć słomianym wiechciem, umoczonym w wodzie zmieszanej z otrębami (do wielkanocnych gęsi używamy wody bez otrębów)[2].
- (1.2) Wtedy już gnany strachem panicznym, wypadł z pod osłony gałęzi, osypały go kaskadą białą, uderzyły go w twarz kłującemi igłami i wiechciami śniegu[3].
- synonimy:
- (1.1) wiecha
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pęk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „wiecheć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Rebekka Wolf, Kuchnia koszerna (wyd. 1904)
- ↑ Helena Mniszek, Gehenna (wyd. 1921)