paniczny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który cechuje się paniką
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. panika ż, panikarz m, panikara ż, paniczność ż, panikowanie n, spanikowanie n
czas. panikować ndk., spanikować dk.
przysł. panicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: