ubijać

ubijać (język polski)

ktoś ubija (1.1) jajka

ktoś ubija (1.2) ziemię

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ubić)

(1.1) kulin. zmieniać produkty płynne na gęstą masę poprzez energiczne mieszanie

(1.2) bijąc w coś, powodować mocniejsze powiązanie cząstek tego, zwiększać gładkość i twardość czego

(1.3) pot. powodować czyjąś śmierć

czasownik zwrotny niedokonany ubijać się (dk. ubić się)

(2.1) być ubijanym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bić, trzepać

(1.2) utwardzać

(1.3) zabijać, tłuc

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przyrządzać

hiponimy:

(1.2) wygładzać, wyrównywać

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ubijacz mrz, ubijak mrz, ubijanie n, bijak m, bijatyka ż, ubicie n

czas. ubić ndk., bić ndk.

związki frazeologiczne:

ubijać interes • ubijać jak psa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beat, churn, whip; (1.2) level; (1.3) slay
• duński: (1.2) slå; (1.3) slagte
• fiński: (1.3) teurastaa
• francuski: (1.1) fouetter; (1.2) damer; (1.3) tuer
• hiszpański: (1.1) batir; (1.2) apisonar; (1.3) matar
• kaszubski: (1.1) ubijac; (1.2) udeptëwac, uklepëwac; (1.3) zabijac
• niemiecki: (1.1) schlagen; (1.2) stampfen; (1.3) erlegen, schlachten
• rosyjski: (1.1) взбивать
• włoski: (1.1) montare

źródła: