stampfen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʃtampfn̩] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) (ciężko) tupać, tupnąć, deptać, pukać
(1.2) wbijać, wbić (np. pal w ziemię)
(1.3) kulin. tłuc, utłuc (ziemniaki)
(1.4) kulin. udeptywać, udeptać, ubijać, ubić
odmiana:
(1.1-4)[1] stampf|en (stampft), stampfte, gestampft (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) Kartoffeln zu Brei stampfen
(1.4) Sauerkraut / Weintrauben stampfen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stampfen n, Stampfe ż, Stampfer m
związki frazeologiczne:
(1.1) aus dem Boden stampfen
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stampfenfeststampfenniederstampfenzerstampfen
źródła: