tanecznik

tanecznik (język polski)

tanecznik (1.1)

tanecznicy (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. choreogr. mężczyzna, którego profesją jest taniec

(1.2) przest. osoba, która potrafi tańczyć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tanecznik	tanecznicy
dopełniacz	tanecznika	taneczników
celownik	tanecznikowi	tanecznikom
biernik	tanecznika	taneczników
narzędnik	tanecznikiem	tanecznikami
miejscownik	taneczniku	tanecznikach
wołacz	taneczniku	tanecznicy
depr. M. i W. lm: (te) taneczniki

przykłady:

(1.2) Na Pokuciu był taniec ludowy, zwany arkan. Trzymają się w nim za pas jedno za drugiem, tworząc długi łańcuch pląsających taneczników.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tancerz, tańcownik

(1.2) tancerz, tańcownik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. taniec mrz

forma żeńska tanecznica ż

przym. taneczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. taniec

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerz

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tancerz

źródła: