stulatek
stulatek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stulatek stulatkowie dopełniacz stulatka stulatków celownik stulatkowi stulatkom biernik stulatka stulatków narzędnik stulatkiem stulatkami miejscownik stulatku stulatkach wołacz stulatku stulatkowie depr. M. i W. lm: (te) stulatki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stulatek stulatki dopełniacz stulatka stulatków celownik stulatkowi stulatkom biernik stulatka stulatki narzędnik stulatkiem stulatkami miejscownik stulatku stulatkach wołacz stulatku stulatki
- przykłady:
- (1.1) W uroczystych obchodach rocznicy bitwy nad Bzurą wzięło udział dwoje stulatków, żołnierz i sanitariuszka.
- (2.1) Po babci został nam kredens – przepiękny stulatek.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) столетник m
- esperanto: (1.1) centjarulo
- francuski: (1.1) centenaire m
- hiszpański: (1.1) centenario m
- niemiecki: (1.1) Hundertjähriger m
- nowogrecki: (1.1) εκατοχρονίτης m
- szwedzki: (1.1) hundraåring w
- włoski: (1.1) centenario m, centenne m
- źródła: